Maria Mitman Ewa Palmrich +48 32 253 99 22 kontakt@desakatowice.com
Leon WYCZÓŁKOWSKI
Szymon Tatar. Głowa górala z fajką, 1906
miękki werniks, ruletka, stan II, 27,9 x 30,5 cm; 36 x 41,2 (papier), sygn. oł. p.d.: LWyczół 906. Na odwrocie napis ołówkiem: Leon Wyczółkowski / Góral 20 rs / (Szymon Tatar), oraz napis ołówkiem w języku niemieckim: Vrm Guten (napis nieczytelny).
W Kolekcji Grafiki Polskiej Muzeum Narodowego w Warszawie znajduje się odbitka prezentowanej grafiki (nr inwentarza: Gr.Pol.5484) - z podpisem i datą: LWyczół 906, oraz z podobnym napisem na odwrocie - opatrzona informacją, że jest to odbitka stanu drugiego. W kolekcji muzeum znajduje się również odbitka stanu pierwszego (Gr.Pol.4813). (Źródło:http://cyfrowe.mnw.art.pl/dmuseion/docmetadata?id=33031&show_nav=true&full_screen=true#). Grafika reprodukowana m. in. w: Maria Twarowska "Leon Wyczółkowski", Auriga, Warszawa 1962, il. 64.
Szymon Tatar starszy, znany jako Szymek Czarny (1828-1913), przewodnik tatrzański, jeden z głównych przewodników ks. Józefa Stolarczyka i Tytusa Chałubińskiego. Tatry poznał jako kłusownik. Jako przewodnik towarzyszył Wyczółkowskiemu w wyprawie, prawdopodobnie w 1904, podczas której powstał wielki cykl pejzaży tatrzańskich. Artysta wykonał wiele portretów Szymona Tatara, najwięcej powstało w latach 1904, 1906, 1907. W latach 1905-1908 Wyczółkowski opracował portrety górala w technikach graficznych - miękkim werniksie, ruletce, radełku, akwaforcie suchej igle i litografii. (K. Kulig-Janarek, W. Milewska "Leon Wyczółkowski 1852-1936. W 150. rocznicę urodzin artysty", Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków, 2003, ss. 164-165).
Do wylicytowanej kwoty doliczona zostanie opłata aukcyjna.
Leon WYCZÓŁKOWSKI (1852-1936)
Malarz, grafik i pedagog, był jednym z najwybitniejszych artystów polskich tworzących na przełomie XIX i XX w. Studia artystyczne rozpoczął w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W.Gersona i A. Kamińskiego (1869-1873), następnie kontynuował je w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych u A. Wagnera (1875-1877), w Krakowie u J. Matejki (1877/78) i podczas dwukrotnych wyjazdów do Paryża (1878 i 1889). Po studiach zamieszkał we Lwowie, później przeniósł się do Warszawy. Lata 1883-1889 spędził podróżując po Ukrainie i Podolu. W 1895 przeniósł się do Krakowa powołany na wykładowcę tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach następnych wiele podróżował - do Włoch, Francji, Hiszpanii, Holandii, Anglii. Należał do grona członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka“. Wiele wystawiał tak w kraju, jak i za granicą. Lata 1929-1936 spędził w Poznaniu i Gościeradzu, dojeżdżając do Warszawy, gdzie (od 1934) prowadził katedrę grafiki w Akademii Sztuk Pięknych. Malował krajobrazy, portrety, sceny rodzajowe, martwe natury i kwiaty. Chętnie posługiwał się techniką pastelu i akwareli, był wybitnym grafikiem, zajmował się też rzeźbą.
Licytuj z DESA