olej, płótno, 110 x 74 cm, sygn. p.g.: JM / Malczewski. Na odwrocie dolnej listwy krosien pieczęć: Skład papieru / R. Aleksandrowicz / Kraków Basztowa.
Trudna do uchwycenia symbolika, zaskakujące łączenie elementów kompozycyjnych, czy w końcu rzadko pojawiający się w twórczości Malczewskiego motyw koni zaprzęgniętych do furmanek niewątpliwie stanowią o sile ekspresji prezentowanego obrazu. Jedną z sugestii, która nasuwa się przy interpretowaniu sceny jest nawiązanie do tragedii powstania styczniowego - możliwe że na furmankach przewożeni są ranni powstańcy, a stojąca na schodach kobieta w niemej rozpaczy opłakuje ich los. Ale intencje autora mogą być całkiem inne, wszak Malczewski tak o swojej twórczości powiedział: " Więc zdarza się często, że patrząc na me płótna mówię sobie: 'Nie, nie, to być nie może! Tak nie jest... To nie ja malowałem'... I nie wiem w końcu kto ma słuszność. Czy ci wszyscy, którzy nie spostrzegają tego, co widzę, czy ja, który spostrzegam to, czego nikt nie widzi…". ( D. Markowski "Zagadnienia technologii i techniki malarstwa Jacka Malczewskiego", Toruń, 2002, s. 52, cyt. za: J. Kaden-Bandrowski, Tygodnik Ilustrowany, 1914, nr 3, za: W. Juszczak "Teksty o malarzach", Wrocław, 1976, s. 286).
Do wylicytowanej kwoty doliczona zostanie opłata aukcyjna.
Jacek MALCZEWSKI (1854-1929)
W latach 1872-75 i 1877-79 studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, m.in. u Władysława Łuszczkiewicza i Jana Matejki oraz w latach 1876-77 u Henri Ernesta Lehmana w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu. Na formację artysty wpłynęły liczne podróże do Paryża, Monachium, Wiednia, Włoch, Grecji czy Turcji. Istotnym źródłem inspiracji Malczewskiego był rodzimy folklor, polska literatura i historia, także tradycja biblijna i mitologiczna. We wczesnej fazie twórczości malował realistyczne sceny związane z martyrologią Polaków po 1863 roku. Po 1890 r. ukształtował się symbolizm w twórczości artysty i powstają malowane w tej konwencji portrety, autoportrety i kompozycje rodzajowe.
Uznawany za najwybitniejszego przedstawiciela malarstwa polskiego symbolizmu wsławił się też jako wybitny pedagog. Wykładał malarstwo w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1896-1900 i 1910-1921), a w okresie 1912-1914 pełnił funkcję jej rektora. W 1897 roku został członkiem-założycielem Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka". Twórczość Malczewskiego był wielokrotnie prezentowana poza granicami kraju, doceniana i nagradzana, m.in medalami na międzynarodowych wystawach w Monachium (1892), Berlinie (1891) i Paryżu (1900).
Licytuj z DESA