Bogumiła MALEC

Bogumiła MALEC (1913-1987)

Bogumiła Zbirożanka Malec ur. 28 V 1913 Częstochowa, zm. 24 I 1987 Częstochowa Polska malarka awangardzistka uprawiała ponadto filmodruk, tkaninę artystyczną, twórczość poetycką. Studia w latach 1934-1937 na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni profesora Władysława Jarockiego na Wydziale Malarstwa i Rzeźby; poznanie m.in. Tadeusza Kantowa i Ernę Rosenstein, Henryka Wicinskiego, Saszy Blondera, Leopolda Lewickiego, Jonasza Sterna Józefa Jaremy i Marii Jaremianki. Studia malarskie pogłębione zostały w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Malarstwo Dekoracyjne u prof. Leonarda Pękalskiego i i prof. Mieczysława Kotarbińskiego. Oprócz studiów na ASP ukończonych w maju 1939 podjęta została nauka w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej (1938-1939) w klasie m.in. Leona Schillera, Władysława Daszewskiego. W latach 30 XX wieku była związana z ruchem KPP, później w PZPR, z którego później wystąpiła. Po II wojnie światowej uczestniczyła aktywnie w życiu lokalnego środowiska artystycznego m.in. współtworząc Związek Zawodowy Polskich Artystów Plastyków oraz Szkołę Sztuk Pięknych w Częstochowie (obecnie Zespół Szkół Plastycznych im. Jacka Malczewskiego). Twórczość artystyczną Bogumiły Zbirożanki Malec wg. Mieczysława Porębskiego należy zaliczyć do szerokiego nurtu polskiej "nowoczesności" niezależnej od wpływów komercji, sztampy, z wielka aktywnością w latach powojennego modernizmu, określaną jako "bezprzedmiotową" na rzecz abstrakcji i surrealizmu z zaprzeczeniem realizmu. W latach 50-tych organizowała "kino-formy" - pokazy łączone z własną poezją czytaną w trakcie pokazu. Brała czynny udział w wystawach miejskich i regionalnych ZPAP; w lokalnym środowisku jako jedna z nielicznych reprezentowała nurt malarstwa abstrakcyjnego i metaforycznego.