"Sen"

Zbigniew SPRYCHA (1959-2024)

Zbigniew Sprycha urodził się w 1959 roku w Częstochowie. W latach 1980-1985 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych im. J. Matejki w Krakowie. Dyplom przygotowany w pracowni Juliusza Joniaka obronił z wyróżnieniem w 1985 roku. W tym samym roku rozpoczął pracę pedagogiczną w macierzystej uczelni. Na Wydziale Malarstwa kierował pracownią rysunku i malarstwa. W 1986 roku otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki, a także stypendium Fundacji France Liberte. Jego prace były eksponowane na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, m.in. w Zachęcie w Warszawie, Pałacu Sztuki w Krakowie, Dominik Rostworowski Galery w Krakowie, BWA w Krakowie, w Olsztynie, w Częstochowie, w Poznaniu, w Katowicach, a za granicą m.in. w Paryżu, Lyonie, Dijon, Getyndze, Lubece, Karlsruhe, Norymberdze, Rostocku, Darmstadt, Bonn, Essen, Wiedniu, Brukseli, Kownie, Wilnie, Trokach, Utrechcie, Fermo, Tome, oraz Kijowie. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, kolekcjach francuskich i polskich. Wystawiał m.in. w Holandii, Paryżu, Wiedniu i Bonn. Działalność dydaktyczna i artystyczna była uznana w środowisku artystycznym w kraju i za granicą oraz stanowiła znaczące zasługi dla kształcenia artystycznego, rozwoju i rozpowszechniania kultury polskiej. Wieloletni (1985-2022) pracownik Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, uznany nauczyciel akademicki Wydziału Malarstwa, profesor uczelni oraz znakomity malarz artysta. Od samego początku pragnął wypracować własny język malarski integralnie związany raczej ze strukturą barwną niż z formą. Baśniowy świat, zagmatwana przestrzeń i kształty różnych szkarad, postaci i figur ukazane za pomocą wyszukanej gamy barwnej podbitej grubą materią o uporządkowanej i inkrustowanej strukturze ? to cechy jego prac, którego styl kształtował się na przestrzeni czasu podlegając różnym wyborom i redukcjom. W jego twórczości można było odnaleźć asocjacje literackie i pomijając baśniowe klimaty, powinowactwo z prozą Schulza ? zachowując oczywiście odpowiednie proporcje. Wszystkie: stwory, smoki, konie, sarkofagi, urny, kamienie, talerze oraz inne przedmioty i figury snuły zawsze jakąś własną tajemniczą opowieść dziejącą się jakby na antypodach naszej galaktyki lub gdzieś poza jej granicami.