litografia , 53 x 43 cm, plansza: 60 x 44 cm, sygn. monogr. na kamieniu śr.d.: W. W.,
z teki "Pożegnanie z Golusem", litografował H. Hederus, druk Artura Goldmana, Lwów, ok. 1936.
(Lit.: M. Grońska "Grafika w książce, tece i albumie", Ossolineum, 1994, ss. 290-291, poz. 574; J. Malinowski "Malarstwo i rzeźba Żydów polskich w XIX i XX wieku", PWN, Warszawa, 2000, s. 98).
Żydowsko-polski malarz, grafik, ilustrator, przedstawiciel realizmu. Urodził się i na stałe mieszkał we Lwowie. Studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych pod kierunkiem Leona Wyczółkowskiego i Leopolda Löfflera, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Nikolausa Gysisa. Podróżował często do Wiednia, Paryża, do Palestyny, gdzie osiedlił się w 1936 roku; po wybuchu II wojny światowej wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Malował olejno, rysował pastelami, zajmował się grafiką (teka litografii Pożegnanie z Golusem), tworzył przede wszystkim sceny rodzajowe o tematyce żydowskiej, m.in. po powrocie z podróży do Palestyny, w 1922 roku, wykonał cykl obrazów przedstawiających trudne życie osadników żydowskich (chaluców), tworzył liryczne portrety, kompozycje o tematyce biblijnej, ilustrował książki. Dużo wystawiał, a w roku 1935 miał indywidualną wystawę w warszawskiej Zachęcie, na której pokazał blisko 50 prac. Zginął tragicznie w wypadku samochodowym w Stanach Zjednoczonych. Większość prac Wachtla zaginęła w czasie II wojny światowej.