drewno, blacha stalowa, metal, 78 x 30 x 26 cm. Wystawiana: Wystawa rzeźby "Bogusław Gabryś XXV-lecie pracy twórczej", Pawilon Wystawowy BWA, w Krakowie, czerwiec 1989 r. (katalog wystawy str. 30); Wystawa "Bogusław Gabryś rzeźba", Galeria dziennika Polskiego Kraków, marzec-kwiecień 1999 r. (katalog wystawy str. 13). "Stare i nowe to część refleksyjnej serii pod tym samym tytułem, w której destrukty odkrywane i ujawnione są podniesione do rangi symboli przemijania..." – artysta rzeźbiarz Józef Marek 1988 rok – katalog wystawy "Bogusław Gabryś XXV-lecie pracy twórczej", BWA Kraków, 1989. "... niezwykła rzeźba pochodząca z 1984 roku, gdzie stalowe opakowanie starego, zdestruowanego upływem czasu drewnianego kloca odsłania pozornie nonszalanckim gestem kwintesencję – symbol upływającego czasu; stare w nowym opakowaniu..." – Andrzej Pollo (1971-1989) – katalog wystawy "Bogusław Gabryś XXV-lecie pracy twórczej", BWA Kraków, 1989. "To co w sztuce Bogusława Gabrysia wydaje się być najbardziej oczywiste i co narzuca się wręcz w percepcji, to prostota i oszczędność formy. Chwilę później jednak, dostrzegamy, iż nie jest ona celem "samym w sobie" lecz raczej artystyczno-intelektualną prowokacją, skłaniającą (tych naturalnie, którzy chcą i potrafią to czynić) do głębszej refleksji na temat istoty i sensu ujarzmionych wolą artysty emocji i przesłań (...) sztuka Gabrysia wprowadza nas w świat rozważań egzystencjonalnych, skłania do zadumy i refleksji nad losem człowieka" – Andrzej Pollo – katalog wystawy "Bogusław Gabryś rzeźba" Galeria Dziennika Polskiego, Kraków 1999.
** Do ceny obiektu zostanie doliczona opłata 5% wynikająca z tytułu Droit de Suite
Bogusław GABRYŚ (1938-2013)
Stare i nowe, 1984
Bogusław GABRYŚ (1938-2013)
Absolwent Państwowego Liceum Technik Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Studiował w krakowskiej ASP w pracowni Wandy Ślędzińskiej na Wydziale Rzeźby, dyplom (1962) oraz w pracowni Zbigniewa Chudzikiewicza na
Wydziale Form Przemysłowych, dyplom otrzymał w 1965. Był asystentem na Wydziale Form Przemysłowych ASP w Krakowie (1964-1969).
Realizator rzeźb monumentalnych i pomników m.in. rzeźby do filmu polskiego "Faraon" w 1964 (Buchara), rzeźby plenerowej w Parku Krakowskim w 1974, rzeźby plenerowej dla Nowego Sącza w 1975, współrealizator pomnika Obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku w 1979, płaskorzeźby "Górnicy w Bergkamen" w Niemczech w 1981, Brama Brandenburska I i II, Berlin 1991, 1994.
Wielokrotny uczestnik i laureat wystaw (w tym czterech indywidualnych) w kraju i za granicą. Szereg jego projektów i prac znajduje się w zbiorach muzealnych (m.in. Muzeum Narodowe w Krakowie, Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Centrum Rzeźby w Orońsku) oraz prywatnych (Polska, Szwajcaria, Szwecja, Francja, Niemcy).
