Studium kostiumowe do "Mątwy" S.I. Witkiewicza - 1955-1956, wystawionej przez Tadeusza Kantora w teatrze Cricot 2. Kredka, gwasz, papier, 22,7 x 13 cm. Na odwrocie szkic ołówkowy postaci, napis Clown oraz potwierdzenie autorstwa przez K. Filipowicza, męża artystki z 1972 r. Lit.: Praca reprodukowana w kat.: "Maria Jarema. Katalog wystawy, listopad 1962", Kraków, Pałac Sztuki.
"Mątwa" Witkacego była inauguracyjnym spektaklem założonego przez Tadeusza Kantora Teatru Cricot 2. Premiera odbyła się 12 maja 1956 roku w Domu Plastyków przy ul. Łobzowskiej 3 w Krakowie. Kostiumy i scenografia były autorstwa Marii Jaremy. "KOSTIUM staje się ruchomą, wyzwoloną formą, traci starą konwencjonalną, śmieszną rolę, posiada własną "anatomię" i symbolikę. W stosunku do żywego organizmu aktora, spełnia nowe zupełnie funkcje, jest rezonatorem i pułapką, uwikłaniem i spotęgowaniem, również hamulcem, może być jego katem i ofiarą, może istnieć obok aktora i stać się przedmiotem jego żonglerki." - pisał Tadeusz Kantor, Metamorfozy. Teksty o latach 1938-1974, Cricoteka, Księgarnia Akademicka, Kraków 2000, s. 147-149)
Aukcja 162 / Poz. 39 - Studium kostiumowe do "Mątwy" S.I. Witkiewicza
Do wylicytowanej kwoty doliczona zostanie opłata aukcyjna.
Maria JAREMA (1908-1958)
Maria Jarema studiowała rzeźbę pod kierunkiem Xawerego Dunikowskiego na ASP w Krakowie w latach 1929-1935. W czasie studiów wstąpiła do tzw. pierwszej "Grupy Krakowskiej" (1933-1937).
W latach 30. współpracowała jako aktorka i scenograf z teatrem swego brata, Józefa Jaremy, "Cricot" i teatrem kukiełkowym Adama Polewki. W 1937 wyjechała do Paryża na Wystawę Światową i przebywała tam przez 4 miesiące. Po wojnie związała się z Grupą Młodych Plastyków, skupioną wokół Tadeusza Kantora, która w 1957 ukonstytuowała się jako nowa (druga) "Grupa Krakowska". W okresie socrealizmu nie brała udziału w oficjalnym życiu artystycznym. Pracowała jako scenograf w teatrze Kantora "Cricot 2" (1956-1957).
W 1957 została laureatką Nagrody m. Krakowa, w 1958 otrzymała nagrodę Towarzystwa Przyjaźni Włosko-Polskiej na XXIX Biennale w Wenecji. Zajmowała się początkowo rzeźbą, po wojnie głównie malarstwem, często łączonym z grafiką (tempera z monotypią). Jej abstrakcyjne kompozycje, eksplorujące problem ruchu i przestrzeni, układają się w cykle ("Postaci", "Wyrazy", "Chwyty", "Penetracje", "Rytmy" i in.). Prace te należą do najważniejszych dokonań polskiej twórczości lat 50., wyprzedzając podobne poszukiwania sztuki kinetycznej i op-artu na świecie. Artystka zajmowała się też scenografią i grafiką użytkową (plakat, ilustracja książkowa i prasowa) oraz publicystyką.
Dom Aukcyjny DESA, Pałac Kmitów, ul. Floriańska 13 I p, Kraków 24 czerwca 2017, godz. 16.00
Wystawa przedaukcyjna: Od 19 do 23 czerwca w godz. 11.00-19.00, w Krakowie, w Pałacu Kmitów, ul. Floriańska 13, a w dniu aukcji obiekty można oglądać od godz. 10.00-14.00
Licytuj z DESA